Namik
Üye
ROMA – Afganistan'daki kadınlar giderek daha fazla sınırlama ve kısıtlamalarla karşı karşıya kalsa da, bir işi yürütürken olağanüstü bir dayanıklılık gösteriyorlar. Birleşmiş Milletler Kalkınma Programı'nın yeni bir raporunun da ortaya koyduğu gibi, kadınlara ait işletmeler ülkenin ekonomik istikrarının hayati bir dayanağıdır (UNDP): “Afganistan'daki kadın girişimciler, mücadeleleri ve dayanıklılıkları”.
Kısıtlamalar. Geçtiğimiz iki yılda Afgan kadınları çok sayıda zorlukla ve ekonomik engelle karşılaştı. Taliban yetkililerinin çıkardığı kararnameler, aslında kadınların ilkokuldan üniversiteye kadar örgün eğitime erişimini engelledi, Afganistan genelinde 60 bin kişinin istihdam edildiği güzellik salonlarında çalışmayı yasakladı ve birçok sektörde kadın istihdamına kısıtlamalar getirdi. UNDP tahminleri, kadın istihdamına getirilen kısıtlamaların GSYİH'de yıllık yüzde 3 ila 5 arasında bir azalmaya yol açabileceğini, bunun da hem savaşın sonuçları hem de ekonomik kriz nedeniyle halihazırda aşırı yoksulluk eşikleriyle mücadele eden bir ülkede 600 milyon ABD doları tutarında bir ekonomik etkiye dönüşebileceğini öne sürüyor. iklim değişikliğinden.
Çalışmak için borçlanmak. Taliban rejiminin dayattığı ayrımcılık ve çalışan ve çalışmayan kadınların hayatlarına getirilen çok sayıda somut kısıtlama, ciddi biçimde zayıflamış bir mali sistemle birlikte, UNDP'nin görüştüğü üç binden fazla kadının yüzde 41'ini borçlanmaya zorladı. Görüşülen kişilerin dörtte üçü, neredeyse üç yıldır bir dizi hareket kısıtlamasına maruz kaldıklarını da bildirdi: örneğin, izinsiz yerel pazarlara gidemiyorlar. mahremveya bir erkek arkadaş. Kadın girişimcilerin yalnızca yüzde 5'i bankalardan veya mikrofinans kuruluşlarından kredi almayı başardı. Birleşmiş Milletler, bu raporla, Asya ülkesinde yaşamın sadece kadınlar için değil, çok zor olduğunu bir kez daha belgeliyor. Afganistan'da toplam 15,8 milyon insan gıda güvensizliğinden muzdarip ve kadın istihdam oranı bu yıl yarıya inerek neredeyse yüzde 6'ya düştü. Ancak bu çok kasvetli tabloda kadınların girişimcilik yeteneği bir cankurtaran halatı olarak ortaya çıkıyor. Dosyada okuduğumuza göre, kadınların yönettiği işletmelerin yüzde 80'i ailelerin ana gelir kaynağı olan kurumsal gelirler üretiyor.
Diğer kadınlara yönelik fırsatlar. Kadınların yönettiği işletmeler aynı zamanda diğer kadınlara da iş olanağı yaratıyor. UNDP, bölgede çalışan diğer kuruluşlarla birlikte 75 bin mikro ve küçük işletmeyi destekliyor; bu işletmeler birlikte 900 binin üzerinde kişiye iş olanağı sağlıyor ve bu sayede ailelerini geçindirebiliyorlar.
Yerel marketler. Yıllar geçtikçe ülke; kuraklık, sel ve deprem gibi bir dizi felaketle karşı karşıya kaldı; bu felaketler, bir zamanlar yerel ekonomi için önemli olan bal, kuru meyve ve fındık gibi üretimleri önemli ölçüde etkiledi. Ayrıca vasıflı işçi göçü özellikle halı dokuma, giyim ve el sanatları gibi sektörleri etkilemiştir. Bu sektörlerdeki işletmelerin sahibi ve yöneticisi olan kadınlar, özel eğitim becerilerine sahip kişilere acil ihtiyaç duyulduğunun altını çizdiler. Dahası tedarikçiler, esnaf ve toptancılar, Taliban yetkililerinin misillemesinden korktukları için kadınlarla profesyonel bir şekilde iş yapma ve ilişki kurma konusunda isteksizler. Bu durum bal üretimi, değerli taş ticareti, safran, kuruyemiş, kuruyemiş hasadı, giyim ve el sanatları gibi bir zamanlar hayati önem taşıyan sektörlerde kadın girişimcilerin önünde engel teşkil ediyor. UNDP'nin 2024 yılında kadınlar tarafından yönetilen küçük işletmelere yönelik yaptığı anket de bunu doğruluyor: Görüşülen kişilerin yüzde 32'si, aslında pazarlara erişimde cinsiyet ayrımcılığının temel sorun olduğunu belirtiyor.
İstihdam verileri. 2023 yılında fiili otoritelerin kadınların yönettiği işletmelere uyguladığı yasakların da etkisiyle kadın istihdamı neredeyse yarı yarıya azalırken, erkek istihdamı oransal olarak yüzde 11 arttı. En az bir çalışan kadının bulunduğu aileler, kadın çalışmayan ailelere göre daha fazla kazanıyor ve kadın işini kaybettiğinde gelir yüzde 50 oranında azalabiliyor. Dolayısıyla kadınların çalışmasının yasaklanması, 5,3 milyon Afgan ailenin kazancının ortalama yüzde 6 oranında azaltılması anlamına geliyor.
Kısıtlamalar. Geçtiğimiz iki yılda Afgan kadınları çok sayıda zorlukla ve ekonomik engelle karşılaştı. Taliban yetkililerinin çıkardığı kararnameler, aslında kadınların ilkokuldan üniversiteye kadar örgün eğitime erişimini engelledi, Afganistan genelinde 60 bin kişinin istihdam edildiği güzellik salonlarında çalışmayı yasakladı ve birçok sektörde kadın istihdamına kısıtlamalar getirdi. UNDP tahminleri, kadın istihdamına getirilen kısıtlamaların GSYİH'de yıllık yüzde 3 ila 5 arasında bir azalmaya yol açabileceğini, bunun da hem savaşın sonuçları hem de ekonomik kriz nedeniyle halihazırda aşırı yoksulluk eşikleriyle mücadele eden bir ülkede 600 milyon ABD doları tutarında bir ekonomik etkiye dönüşebileceğini öne sürüyor. iklim değişikliğinden.
Çalışmak için borçlanmak. Taliban rejiminin dayattığı ayrımcılık ve çalışan ve çalışmayan kadınların hayatlarına getirilen çok sayıda somut kısıtlama, ciddi biçimde zayıflamış bir mali sistemle birlikte, UNDP'nin görüştüğü üç binden fazla kadının yüzde 41'ini borçlanmaya zorladı. Görüşülen kişilerin dörtte üçü, neredeyse üç yıldır bir dizi hareket kısıtlamasına maruz kaldıklarını da bildirdi: örneğin, izinsiz yerel pazarlara gidemiyorlar. mahremveya bir erkek arkadaş. Kadın girişimcilerin yalnızca yüzde 5'i bankalardan veya mikrofinans kuruluşlarından kredi almayı başardı. Birleşmiş Milletler, bu raporla, Asya ülkesinde yaşamın sadece kadınlar için değil, çok zor olduğunu bir kez daha belgeliyor. Afganistan'da toplam 15,8 milyon insan gıda güvensizliğinden muzdarip ve kadın istihdam oranı bu yıl yarıya inerek neredeyse yüzde 6'ya düştü. Ancak bu çok kasvetli tabloda kadınların girişimcilik yeteneği bir cankurtaran halatı olarak ortaya çıkıyor. Dosyada okuduğumuza göre, kadınların yönettiği işletmelerin yüzde 80'i ailelerin ana gelir kaynağı olan kurumsal gelirler üretiyor.
Diğer kadınlara yönelik fırsatlar. Kadınların yönettiği işletmeler aynı zamanda diğer kadınlara da iş olanağı yaratıyor. UNDP, bölgede çalışan diğer kuruluşlarla birlikte 75 bin mikro ve küçük işletmeyi destekliyor; bu işletmeler birlikte 900 binin üzerinde kişiye iş olanağı sağlıyor ve bu sayede ailelerini geçindirebiliyorlar.
Yerel marketler. Yıllar geçtikçe ülke; kuraklık, sel ve deprem gibi bir dizi felaketle karşı karşıya kaldı; bu felaketler, bir zamanlar yerel ekonomi için önemli olan bal, kuru meyve ve fındık gibi üretimleri önemli ölçüde etkiledi. Ayrıca vasıflı işçi göçü özellikle halı dokuma, giyim ve el sanatları gibi sektörleri etkilemiştir. Bu sektörlerdeki işletmelerin sahibi ve yöneticisi olan kadınlar, özel eğitim becerilerine sahip kişilere acil ihtiyaç duyulduğunun altını çizdiler. Dahası tedarikçiler, esnaf ve toptancılar, Taliban yetkililerinin misillemesinden korktukları için kadınlarla profesyonel bir şekilde iş yapma ve ilişki kurma konusunda isteksizler. Bu durum bal üretimi, değerli taş ticareti, safran, kuruyemiş, kuruyemiş hasadı, giyim ve el sanatları gibi bir zamanlar hayati önem taşıyan sektörlerde kadın girişimcilerin önünde engel teşkil ediyor. UNDP'nin 2024 yılında kadınlar tarafından yönetilen küçük işletmelere yönelik yaptığı anket de bunu doğruluyor: Görüşülen kişilerin yüzde 32'si, aslında pazarlara erişimde cinsiyet ayrımcılığının temel sorun olduğunu belirtiyor.
İstihdam verileri. 2023 yılında fiili otoritelerin kadınların yönettiği işletmelere uyguladığı yasakların da etkisiyle kadın istihdamı neredeyse yarı yarıya azalırken, erkek istihdamı oransal olarak yüzde 11 arttı. En az bir çalışan kadının bulunduğu aileler, kadın çalışmayan ailelere göre daha fazla kazanıyor ve kadın işini kaybettiğinde gelir yüzde 50 oranında azalabiliyor. Dolayısıyla kadınların çalışmasının yasaklanması, 5,3 milyon Afgan ailenin kazancının ortalama yüzde 6 oranında azaltılması anlamına geliyor.