Eriyen devasa buzdağı A68 ile ilgili yeni bir araştırmaya bakılırsa, erimenin en yüksek düzeye ulaştığı devirde, okyanusa her gün 1,5 milyar tondan fazla tatlı su karıştı.
Bu, tüm Birleşik Krallık vatandaşları tarafınca günlük olarak kullanılan su ölçüsünün yaklaşık 150 katı.
A68, kısa bir süre öncesine kadar dünyanın en büyük buzdağıydı.
2017’de Antarktika’dan ayrıldığında yaklaşık 6 bin km2’lik bir alanı kaplıyordu. Fakat 2021’in başlarında ortadan kaybolmuştu.
Bir trilyon ton buzun tamamı eridi.
Araştırmacılar, A68’in erimesinin etraf üstündeki tesirini anlamak için farklı çalışmalar yürütüyor.
Leeds Üniversitesi’nden bilim insanlarının oluşturduğu bir grup, Beyaz Kıta Antarktika’dan kuzeye, Güney Okyanusu boyunca Güney Atlantik’e hakikat hareket ederken dev buzdağının boyutlarının nasıl değiştiğini hesaplamak için var olan tüm uydu bilgilerini inceledi.
Bu manzaralar, grubun mega buz dağının üç buçuk yıl boyunca erime oranlarının nasıl değiştiğini değerlendirmesine yardımcı oldu.
Erime için kilit periyotlardan biri A68’in İngiltere’nin Denizaşırı Toprakları’ndan biri olan ve sıcak bir iklime sahip Güney Georgia’ya yaklaştığı vakit içinderdı.
bir süreliğine, dev buz bloğunun etrafındaki sığlıklara yerleşerek, burada yaşayan milyonlarca penguen, fok ve balinanın yiyecek arama yollarını kapatabileceğinden telaş edildi.
Lakin bu gerçekleşmedi, zira yeni datalar A68’in burada ayakta kalabilmek için kâfi omurga derinliğine sahip olmadığına gösteriyor.
Leeds Üniversitesi araştırmacılarından Dr. Anne Braakmann-Folgmann BBC’ye verdiği demeçte, “Kıta sahanlığına kısa bir süre dokunmuş üzere görünüyor. Bu sebeple bir bir dönüş yaptığını ve küçük bir kesimin ondan koptuğunu gördük. Lakin bu, A68’i sabitlemek için kâfi değildi.” dedi.
Araştırmanın ortak muharriri Prof. Dr. Andrew Shepherd, “Ve sanırım kalınlık varsayımlarında bunun sebebini gorebiliyorsunuz.” dedi ve ekledi: “O evrede, buzdağının omurgası ortalama 141 metreydi ve bölgedeki batimetri (derinlik) çizelgeleri 150m’yi gösteriyordu. Yani ikisi içinde epey az bir fark vardı.”
A68, Nisan 2021’e kadar takip edilemeyecek kadar sayısız küçük modüle bölündü. Lakin bunun ekosistemler üstündeki tesirleri fazlaca daha uzun ömürlü olacak.
İngiltere’nin Antarktika Araştırması grubu, buz kütlesi büsbütün yok olmadan evvel buradaki şartları izlemek için A68 civarına kimi robotik planörler yerleştirmeyi başarmıştı.
“A68 etrafındaki fitoplankton cinslerinin değişen florasına ve ayrıyeten okyanusun daha derin kısımlarına biriken gerçek unsura dair kuvvetli sinyaller olduğunu düşünüyoruz. Planördeki parçacık sensörü, buzdağından epeyce kuvvetli husus birikim sinyalleri alıyordu.”
Bu, tüm Birleşik Krallık vatandaşları tarafınca günlük olarak kullanılan su ölçüsünün yaklaşık 150 katı.
A68, kısa bir süre öncesine kadar dünyanın en büyük buzdağıydı.
2017’de Antarktika’dan ayrıldığında yaklaşık 6 bin km2’lik bir alanı kaplıyordu. Fakat 2021’in başlarında ortadan kaybolmuştu.
Bir trilyon ton buzun tamamı eridi.
Araştırmacılar, A68’in erimesinin etraf üstündeki tesirini anlamak için farklı çalışmalar yürütüyor.
Leeds Üniversitesi’nden bilim insanlarının oluşturduğu bir grup, Beyaz Kıta Antarktika’dan kuzeye, Güney Okyanusu boyunca Güney Atlantik’e hakikat hareket ederken dev buzdağının boyutlarının nasıl değiştiğini hesaplamak için var olan tüm uydu bilgilerini inceledi.
Bu manzaralar, grubun mega buz dağının üç buçuk yıl boyunca erime oranlarının nasıl değiştiğini değerlendirmesine yardımcı oldu.
Erime için kilit periyotlardan biri A68’in İngiltere’nin Denizaşırı Toprakları’ndan biri olan ve sıcak bir iklime sahip Güney Georgia’ya yaklaştığı vakit içinderdı.
bir süreliğine, dev buz bloğunun etrafındaki sığlıklara yerleşerek, burada yaşayan milyonlarca penguen, fok ve balinanın yiyecek arama yollarını kapatabileceğinden telaş edildi.
Lakin bu gerçekleşmedi, zira yeni datalar A68’in burada ayakta kalabilmek için kâfi omurga derinliğine sahip olmadığına gösteriyor.
Leeds Üniversitesi araştırmacılarından Dr. Anne Braakmann-Folgmann BBC’ye verdiği demeçte, “Kıta sahanlığına kısa bir süre dokunmuş üzere görünüyor. Bu sebeple bir bir dönüş yaptığını ve küçük bir kesimin ondan koptuğunu gördük. Lakin bu, A68’i sabitlemek için kâfi değildi.” dedi.
Araştırmanın ortak muharriri Prof. Dr. Andrew Shepherd, “Ve sanırım kalınlık varsayımlarında bunun sebebini gorebiliyorsunuz.” dedi ve ekledi: “O evrede, buzdağının omurgası ortalama 141 metreydi ve bölgedeki batimetri (derinlik) çizelgeleri 150m’yi gösteriyordu. Yani ikisi içinde epey az bir fark vardı.”
A68, Nisan 2021’e kadar takip edilemeyecek kadar sayısız küçük modüle bölündü. Lakin bunun ekosistemler üstündeki tesirleri fazlaca daha uzun ömürlü olacak.
İngiltere’nin Antarktika Araştırması grubu, buz kütlesi büsbütün yok olmadan evvel buradaki şartları izlemek için A68 civarına kimi robotik planörler yerleştirmeyi başarmıştı.
- Dev buzdağı Güney Georgia Adası’na çarpmak üzere
- Dünyanın en büyük buzdağından büyük bir modül daha koptu
“A68 etrafındaki fitoplankton cinslerinin değişen florasına ve ayrıyeten okyanusun daha derin kısımlarına biriken gerçek unsura dair kuvvetli sinyaller olduğunu düşünüyoruz. Planördeki parçacık sensörü, buzdağından epeyce kuvvetli husus birikim sinyalleri alıyordu.”