Namik
Üye
ROMA – 17 Mayıs Cuma günü saat 9.00'dan 17.00'ye kadar Padua hapishanesinde hapishanedeki duygulanım konusuyla ilgili bir çalışma günü gerçekleştirilecek. Bu çalışma, Anayasa Mahkemesi'nin sanatın anayasaya aykırı olduğunu ilan eden yakın tarihli bir kararıyla onaylandı. 18'iCezaevi sistemi Tutuklu kişinin eşi veya birlikte yaşadığı kişiyle, nezaret personelinin görsel gözetimi altında görüşmeye kabul edilebileceğini öngören kısımda. Tutuklu editörler, ifadeleriyle çalışmaya katılıyor. Dar Ufuklar Aileleriyle de görüşecekler. Çalışma, Milan-Bicocca Üniversitesi'nden kriminolog ve Milano Ceza Arabuluculuğu Ofisi'nin bilimsel koordinatörü Adolfo Ceretti tarafından koordine edilecek. Duruşmayı hapishane müdürü Claudio Mazzeo başlatacak. programı Çalışma günü editör kadrosuyla birlikte Ornella Favero tarafından düzenlendi. Dar Ufuklar.
Duyguların çölleşmesi. “Duygusal çölleşme”: Bu, Anayasa Mahkemesinin 10/2024 sayılı cümlesinde tanımladığı, mahrem sohbetleri mümkün kılan ve o çöle bitki örtüsü, su ve sevgiyi geri getirerek hapishane hayatında devrim yaratacak olan “hapishane manzarasıdır”. Dar Ufuklar – Aynı zamanda İtalyan hapishanelerinde ve mahkeme salonlarında olup bitenler hakkında bilgi veren mahkumlardan oluşan bir dernek. – 1998'de Zero sayısında hapishanede reddedilen sevgi ve seks temasını çekinmeden ele aldı. Bugün, yirmi beş yıldan fazla bir süre sonra, ilk kez gerçek, derin ve radikal bir değişim olasılığını görüyoruz. Anayasa Mahkemesi'nin kararı, gözaltındaki kişilerin sevdikleriyle görsel kontrol olmadan buluşması garanti edilmesi gereken alanlardan başlayarak, cezaevlerini gerçek anlamda daha insani yerlere dönüştürebilecek bir yolculuğa yol gösterici ışık niteliği taşıyor.
Bir cümle içinde yolculuk. İlk sahne hakimin ve anayasacının yanındadır: hapishanede aşk için “dışarıdaki hayata mümkün olduğunca benzer bir alana” ihtiyacınız vardır. Fabio Gianfilippi, Terni'nin denetim sulh yargıcıdır ve tutuklu kişilerin sevdikleriyle konuşmalarında görsel kontrol uygulayan ve duygusal ve cinsel bir ilişki geliştirme hakkının kullanılmasını etkili bir şekilde engelleyen Cezaevi Yönetmeliği'nin 18. maddesi hakkında anayasaya uygunluk sorununu gündeme getirmiştir. kişinin partneriyle olan ilişkisi: “Mahkeme süreleri belirlemiyor ama kesinlikle – bana göre çok açık bir şekilde – yasa koyucuyu beklemeye gerek olmadığını söylüyor. Gerekli görürse müdahale edecektir ama bu arada, enstitüden enstitüye zaman kaçınılmaz olarak biraz farklı olsa da bizim de kendimizi organize etmemiz gerekiyor”.
Seks ve hapishane, akkor ve kaldırılmış bir tema. Anayasanın hapishane eşiğinde durmamasını sağlayan bir anayasacı olan Andrea Pugiotto yıllardır şöyle yazıyordu: “Sevgi ve hapishanenin eşleştirilmesi, etrafından dolaşmanın yararsız olduğu bir sorunu beraberinde getiriyor: parmaklıklar ardında olmayan bir aşk ilişkisinin cinsel boyutu kesilir. Bu yakıcı bir sorundur, bu nedenle mahkumların cezaevinde sevgi dolu bir ilişki sürdürdükleri kişilerle yakınlık koşulları altında tekrar tekrar görüşme talep etmelerine rağmen her zaman ortadan kaldırılır. Bu meşru bir arzudur. Bu aynı zamanda bir hak mı?''. Evet, bugün aynı zamanda bir hak, “artık mesele -ki eksik olmayacağına bahse girebileceğimiz- manevraları geciktirme riskine karşı uyanık olma meselesi.” Andrea Pugiotto Ferrara Üniversitesi'nde Anayasa Hukuku profesörü, temyiz metnini hazırlayan ve ilk imzalayan kişi – yüzden fazla akademisyen, mahkumların garantörleri, Ceza Daireleri Birliği (UCPI) başkanları ve üyeleri, Gönüllü ve Üçüncü Sektör temsilcileri tarafından imzalanmıştır. – Terni Denetleyici Sulh Hakimi tarafından öne sürülen anayasaya uygunluk sorununu desteklemek amacıyla.
İkinci aşama, engellenen duygularla karşılaşma. İle duygularını dondurmak zorunda kalan çocuklar. Çocukken evden ayrılırsanız, ülkenizden ayrılırsanız ve anne babanız kalmanın, sevginin, sevginin, hatıraların geleceği olmadığını bildikleri için sizi durdurmuyorsa, onları bastırmanız gerekir. çok kötü hissediyorum. Ve bunun yerine, seks ve aşk hakkında hassas bir şekilde konuşabilen bir seksolog olan Chiara Gregori, çocuk ıslahevindeki çocuklara duyguları anlatıyor: “… onları tanımayı, onlara saygı duymayı, dolayısıyla harekete geçmeden önce onları ayarlamayı öğrenin; Kendinizi iyi hissetmeniz için önemli, ama aynı zamanda yanınızdakilerin de iyi hissetmesi için.” Çocuklarla da konuşuyor “Hayatlarımızda ve cinselliğimizde hazzın önemi, aynı zamanda diğer kişiye karşı nezaket ve ilginin önemi ve son olarak kendimizden çok başkalarını memnun etmek için bir şeyler yapma eğilimimiz. Bunlar bence insan ilişkilerinde her zaman ölçülüp değerlendirilmesi gereken üç yöndür.” Chiara Gregori, Kendisi bir jinekolog ve seksologdur. Milan Üniversitesi tarafından finanse edilen bir programın parçası olarak, Beccaria çocuk ceza enstitüsünden bir grup yabancı çocukla birlikte bir projeyi takip etmektedir. Basımlar için yeni çıktı Sarı Gaga“Lütfen. Bilinçli cinsellik için küçük bir rehber”.
Üçüncü aşama, mahkumlar ve “donmuş” aşk.
Sizi “aşk cahili” yapan yetişkin hapishanesi. Cezaevinin verdiği zararı azaltmak, belki de Anayasa Mahkemesi'nin kararının faydası olur. Bu çok az gibi görünse de devasa bir şey çünkü tutuklu insanların insanlığını, sarılmanın güzelliğini, çalınmayan bir öpücüğün hazzını yeniden keşfetmelerini sağlıyor. Francesca Melandri, senarist, yazar ve belgesel yapımcısı aynı zamanda şu kitabın da yazarıdır: Denizden daha yüksekTerörün karanlık yıllarını farklı bir bakış açısıyla, bizzat mağdur olan ama merhamete layık olmayan suçluların yakınlarının bakış açısıyla anlatıyor.
Dördüncü aşama, cezaevi polisinin rolü. Ama aynı zamanda sivil operatörlerinki de. Kısacası düşmanca bir bakıştan hoş karşılayıcı bir bakışa mı? Kriminolog Roberto Cornelli şöyle yazıyor: “Cezaevi Polisi operatörlerinin bakış açısını analiz etmek, (…) polisin meşruiyetine ilişkin demokratik ön varsayımları güçlendirmek amacıyla polis hakkında kamuya açık bir tartışmaya izin vermek açısından anlamlıdır. Demokratik bir toplumda polis gücünün kullanılması, meşru olsa bile her zaman sorunludur: Atış poligonu ve teknik eğitimin diğer derinlemesine konuların eşlik edememesi mümkün müdür? Eğitimin, dış toplumla diyalog için alan bırakmayacak kadar kendine referanslı bir şekilde yönetilmesi mümkün müdür?”. Roberto Cornelli Kendisi aynı zamanda Onarıcı Adalet dersleri verdiği Milano Üniversitesi'nde Kriminoloji profesörüdür. Kendisi şu kitabın yazarıdır:Polis gücü. Şiddete ilişkin kriminolojik bir çalışma”; Cezaevi Polisi'ne çeşitli araştırmalar adadı; “Cezaevi Polisinin Lombardiya personeli hakkında ilk soruşturma” ve “konulu çalışmaCezaevi polisi kritik olaylarla karşılaştı”.
Aşk yönetmenlere “emanet edildi” mi? Anayasa Mahkemesi'nin kararı, kurumların bazen hareketsizliğe dönüşen yavaşlığına nasıl meydan okuyacağını bilen yöneticilere ihtiyaç duyuyor. Mahkeme bu nedenle herkesi katkı sağlamaya davet ediyor ve şunu da ekliyoruz: 2000 yılından bugüne tam olarak uygulanmayan Ceza İnfaz Kurumu Yönetmeliği Uygulama Yönetmeliği'nin dışına çıkılmaması: Bugünkü kararın düzenli bir şekilde uygulanması – en azından yasa koyucunun müdahalesine kadar – bireysel enstitülerin müdürleri hariç olmak üzere, merkezi ve çevredeki tüm şubelerinde adaletin idaresi tarafından sağlanabilir”.
Aşk tecrübe ister. Monza cezaevi müdürü Cosima Buccoliero, tutukluların duygusal bağları hakkında şunları söylüyor: “Aşkın deneyimlenmesi gerekiyor ve bu çiftler için deneyimlemenin imkansızlığı, en yoğun duyguları bile geçersiz kılıyor. İlişki mektupla, sürekli olarak başka bir zamana veya başka bir yere projeksiyonla ve buluşup paylaşacak anneler veya babalar, çocuklar, kız kardeşler veya erkek kardeşler varsa daha da az olabilen altı sohbet yoluyla yaşanır. Ve bu her zaman gözetim altında yaşanan bir ilişkidir.”
Beşinci aşama, hapishanedeki ölümler. Aşk ve acı hapishanede iç içe geçtiğinde. Bahsettiğimiz sevgi, çocukları cezaevinde olan ve orada olmaması gereken birçok annenin sevgisidir: “Stefania, oğlumun psikiyatrik değerlendirmeden geçtiğini ve bunun cezaevine girmeye uygun olmadığının açıkça yazıldığını söylüyor. bu nedenle toplumsal bir yol izlemek zorunda kaldı.(…) Ve aslında bir REMS'e transfer edilmeyi bekliyordu.Sonra bazı feci olaylar yaşandı, örneğin birkaç gün önce, Giacomo'nun arkadaş olduğu yan hücreden bir çocuk. Bu temelde onu tetikledi, ancak ölümünün ne kadar gönüllü olduğunu bilmiyoruz, yani yıkıcı acısını herhangi bir şekilde dindirmeye çalışıyor.” Bu ölümleri önlemek kolay değil ama daha fazlasının yapılması gerekiyor: En azından çocuğunu hapishanede “kaybeden” annelerin hikayelerini dinleyerek başlayalım. Stefania, 22 yaşında hapishanede hayatını kaybeden Giacomo'nun annesi.
Altıncı aşama, yeni umutlar. Aile üyelerinin sevgisi ve acıları. Tutukluların çocukları, partnerleri ve ebeveynleri cezaya nasıl bakacak? Her şeyden önce onlarla bir diyalog başlatmamız gerekiyor, çünkü yanılsamalar, güvensizlik ve hatta ayrımcılığa uğrama veya dışlanma duygusunun yaratılması riski vardır, çünkü cümle eşe, tarafa ayrılan konuşma olasılığını sınırlandırır. sivil birliktelik veya sürekli olarak birlikte yaşayan kişi. Bu bağlamda Massimo Cirri'den bahsetmek gerekir, psikolog ve gazetecidir ve yirmi beş yıldır kamu ruh sağlığı hizmetlerinde çalışmaktadır. 1997'den beri yazarı ve sesidir. TırtılRadio2'de yayınlanan ve diğer şeylerin yanı sıra Chiara D'Ambros'la birlikte şunların yazarıdır: Neye ihtiyacın varAnayasa'da yer alan sağlık hakkının önemini teyit eden hassas, ironik ve derin bir kitap. Ve onu koruma görevi.
Duyguların çölleşmesi. “Duygusal çölleşme”: Bu, Anayasa Mahkemesinin 10/2024 sayılı cümlesinde tanımladığı, mahrem sohbetleri mümkün kılan ve o çöle bitki örtüsü, su ve sevgiyi geri getirerek hapishane hayatında devrim yaratacak olan “hapishane manzarasıdır”. Dar Ufuklar – Aynı zamanda İtalyan hapishanelerinde ve mahkeme salonlarında olup bitenler hakkında bilgi veren mahkumlardan oluşan bir dernek. – 1998'de Zero sayısında hapishanede reddedilen sevgi ve seks temasını çekinmeden ele aldı. Bugün, yirmi beş yıldan fazla bir süre sonra, ilk kez gerçek, derin ve radikal bir değişim olasılığını görüyoruz. Anayasa Mahkemesi'nin kararı, gözaltındaki kişilerin sevdikleriyle görsel kontrol olmadan buluşması garanti edilmesi gereken alanlardan başlayarak, cezaevlerini gerçek anlamda daha insani yerlere dönüştürebilecek bir yolculuğa yol gösterici ışık niteliği taşıyor.
Bir cümle içinde yolculuk. İlk sahne hakimin ve anayasacının yanındadır: hapishanede aşk için “dışarıdaki hayata mümkün olduğunca benzer bir alana” ihtiyacınız vardır. Fabio Gianfilippi, Terni'nin denetim sulh yargıcıdır ve tutuklu kişilerin sevdikleriyle konuşmalarında görsel kontrol uygulayan ve duygusal ve cinsel bir ilişki geliştirme hakkının kullanılmasını etkili bir şekilde engelleyen Cezaevi Yönetmeliği'nin 18. maddesi hakkında anayasaya uygunluk sorununu gündeme getirmiştir. kişinin partneriyle olan ilişkisi: “Mahkeme süreleri belirlemiyor ama kesinlikle – bana göre çok açık bir şekilde – yasa koyucuyu beklemeye gerek olmadığını söylüyor. Gerekli görürse müdahale edecektir ama bu arada, enstitüden enstitüye zaman kaçınılmaz olarak biraz farklı olsa da bizim de kendimizi organize etmemiz gerekiyor”.
Seks ve hapishane, akkor ve kaldırılmış bir tema. Anayasanın hapishane eşiğinde durmamasını sağlayan bir anayasacı olan Andrea Pugiotto yıllardır şöyle yazıyordu: “Sevgi ve hapishanenin eşleştirilmesi, etrafından dolaşmanın yararsız olduğu bir sorunu beraberinde getiriyor: parmaklıklar ardında olmayan bir aşk ilişkisinin cinsel boyutu kesilir. Bu yakıcı bir sorundur, bu nedenle mahkumların cezaevinde sevgi dolu bir ilişki sürdürdükleri kişilerle yakınlık koşulları altında tekrar tekrar görüşme talep etmelerine rağmen her zaman ortadan kaldırılır. Bu meşru bir arzudur. Bu aynı zamanda bir hak mı?''. Evet, bugün aynı zamanda bir hak, “artık mesele -ki eksik olmayacağına bahse girebileceğimiz- manevraları geciktirme riskine karşı uyanık olma meselesi.” Andrea Pugiotto Ferrara Üniversitesi'nde Anayasa Hukuku profesörü, temyiz metnini hazırlayan ve ilk imzalayan kişi – yüzden fazla akademisyen, mahkumların garantörleri, Ceza Daireleri Birliği (UCPI) başkanları ve üyeleri, Gönüllü ve Üçüncü Sektör temsilcileri tarafından imzalanmıştır. – Terni Denetleyici Sulh Hakimi tarafından öne sürülen anayasaya uygunluk sorununu desteklemek amacıyla.
İkinci aşama, engellenen duygularla karşılaşma. İle duygularını dondurmak zorunda kalan çocuklar. Çocukken evden ayrılırsanız, ülkenizden ayrılırsanız ve anne babanız kalmanın, sevginin, sevginin, hatıraların geleceği olmadığını bildikleri için sizi durdurmuyorsa, onları bastırmanız gerekir. çok kötü hissediyorum. Ve bunun yerine, seks ve aşk hakkında hassas bir şekilde konuşabilen bir seksolog olan Chiara Gregori, çocuk ıslahevindeki çocuklara duyguları anlatıyor: “… onları tanımayı, onlara saygı duymayı, dolayısıyla harekete geçmeden önce onları ayarlamayı öğrenin; Kendinizi iyi hissetmeniz için önemli, ama aynı zamanda yanınızdakilerin de iyi hissetmesi için.” Çocuklarla da konuşuyor “Hayatlarımızda ve cinselliğimizde hazzın önemi, aynı zamanda diğer kişiye karşı nezaket ve ilginin önemi ve son olarak kendimizden çok başkalarını memnun etmek için bir şeyler yapma eğilimimiz. Bunlar bence insan ilişkilerinde her zaman ölçülüp değerlendirilmesi gereken üç yöndür.” Chiara Gregori, Kendisi bir jinekolog ve seksologdur. Milan Üniversitesi tarafından finanse edilen bir programın parçası olarak, Beccaria çocuk ceza enstitüsünden bir grup yabancı çocukla birlikte bir projeyi takip etmektedir. Basımlar için yeni çıktı Sarı Gaga“Lütfen. Bilinçli cinsellik için küçük bir rehber”.
Üçüncü aşama, mahkumlar ve “donmuş” aşk.
Sizi “aşk cahili” yapan yetişkin hapishanesi. Cezaevinin verdiği zararı azaltmak, belki de Anayasa Mahkemesi'nin kararının faydası olur. Bu çok az gibi görünse de devasa bir şey çünkü tutuklu insanların insanlığını, sarılmanın güzelliğini, çalınmayan bir öpücüğün hazzını yeniden keşfetmelerini sağlıyor. Francesca Melandri, senarist, yazar ve belgesel yapımcısı aynı zamanda şu kitabın da yazarıdır: Denizden daha yüksekTerörün karanlık yıllarını farklı bir bakış açısıyla, bizzat mağdur olan ama merhamete layık olmayan suçluların yakınlarının bakış açısıyla anlatıyor.
Dördüncü aşama, cezaevi polisinin rolü. Ama aynı zamanda sivil operatörlerinki de. Kısacası düşmanca bir bakıştan hoş karşılayıcı bir bakışa mı? Kriminolog Roberto Cornelli şöyle yazıyor: “Cezaevi Polisi operatörlerinin bakış açısını analiz etmek, (…) polisin meşruiyetine ilişkin demokratik ön varsayımları güçlendirmek amacıyla polis hakkında kamuya açık bir tartışmaya izin vermek açısından anlamlıdır. Demokratik bir toplumda polis gücünün kullanılması, meşru olsa bile her zaman sorunludur: Atış poligonu ve teknik eğitimin diğer derinlemesine konuların eşlik edememesi mümkün müdür? Eğitimin, dış toplumla diyalog için alan bırakmayacak kadar kendine referanslı bir şekilde yönetilmesi mümkün müdür?”. Roberto Cornelli Kendisi aynı zamanda Onarıcı Adalet dersleri verdiği Milano Üniversitesi'nde Kriminoloji profesörüdür. Kendisi şu kitabın yazarıdır:Polis gücü. Şiddete ilişkin kriminolojik bir çalışma”; Cezaevi Polisi'ne çeşitli araştırmalar adadı; “Cezaevi Polisinin Lombardiya personeli hakkında ilk soruşturma” ve “konulu çalışmaCezaevi polisi kritik olaylarla karşılaştı”.
Aşk yönetmenlere “emanet edildi” mi? Anayasa Mahkemesi'nin kararı, kurumların bazen hareketsizliğe dönüşen yavaşlığına nasıl meydan okuyacağını bilen yöneticilere ihtiyaç duyuyor. Mahkeme bu nedenle herkesi katkı sağlamaya davet ediyor ve şunu da ekliyoruz: 2000 yılından bugüne tam olarak uygulanmayan Ceza İnfaz Kurumu Yönetmeliği Uygulama Yönetmeliği'nin dışına çıkılmaması: Bugünkü kararın düzenli bir şekilde uygulanması – en azından yasa koyucunun müdahalesine kadar – bireysel enstitülerin müdürleri hariç olmak üzere, merkezi ve çevredeki tüm şubelerinde adaletin idaresi tarafından sağlanabilir”.
Aşk tecrübe ister. Monza cezaevi müdürü Cosima Buccoliero, tutukluların duygusal bağları hakkında şunları söylüyor: “Aşkın deneyimlenmesi gerekiyor ve bu çiftler için deneyimlemenin imkansızlığı, en yoğun duyguları bile geçersiz kılıyor. İlişki mektupla, sürekli olarak başka bir zamana veya başka bir yere projeksiyonla ve buluşup paylaşacak anneler veya babalar, çocuklar, kız kardeşler veya erkek kardeşler varsa daha da az olabilen altı sohbet yoluyla yaşanır. Ve bu her zaman gözetim altında yaşanan bir ilişkidir.”
Beşinci aşama, hapishanedeki ölümler. Aşk ve acı hapishanede iç içe geçtiğinde. Bahsettiğimiz sevgi, çocukları cezaevinde olan ve orada olmaması gereken birçok annenin sevgisidir: “Stefania, oğlumun psikiyatrik değerlendirmeden geçtiğini ve bunun cezaevine girmeye uygun olmadığının açıkça yazıldığını söylüyor. bu nedenle toplumsal bir yol izlemek zorunda kaldı.(…) Ve aslında bir REMS'e transfer edilmeyi bekliyordu.Sonra bazı feci olaylar yaşandı, örneğin birkaç gün önce, Giacomo'nun arkadaş olduğu yan hücreden bir çocuk. Bu temelde onu tetikledi, ancak ölümünün ne kadar gönüllü olduğunu bilmiyoruz, yani yıkıcı acısını herhangi bir şekilde dindirmeye çalışıyor.” Bu ölümleri önlemek kolay değil ama daha fazlasının yapılması gerekiyor: En azından çocuğunu hapishanede “kaybeden” annelerin hikayelerini dinleyerek başlayalım. Stefania, 22 yaşında hapishanede hayatını kaybeden Giacomo'nun annesi.
Altıncı aşama, yeni umutlar. Aile üyelerinin sevgisi ve acıları. Tutukluların çocukları, partnerleri ve ebeveynleri cezaya nasıl bakacak? Her şeyden önce onlarla bir diyalog başlatmamız gerekiyor, çünkü yanılsamalar, güvensizlik ve hatta ayrımcılığa uğrama veya dışlanma duygusunun yaratılması riski vardır, çünkü cümle eşe, tarafa ayrılan konuşma olasılığını sınırlandırır. sivil birliktelik veya sürekli olarak birlikte yaşayan kişi. Bu bağlamda Massimo Cirri'den bahsetmek gerekir, psikolog ve gazetecidir ve yirmi beş yıldır kamu ruh sağlığı hizmetlerinde çalışmaktadır. 1997'den beri yazarı ve sesidir. TırtılRadio2'de yayınlanan ve diğer şeylerin yanı sıra Chiara D'Ambros'la birlikte şunların yazarıdır: Neye ihtiyacın varAnayasa'da yer alan sağlık hakkının önemini teyit eden hassas, ironik ve derin bir kitap. Ve onu koruma görevi.