Gebelik ve doğum

sagliksal

Aktif Üye
Günümüzde gebelik tanısı klasik olarak β-HCG ölçümleri ve ultrason incelemeleri ile temalır. İmplantasyondan bir gün daha sonra salınmaya başlar, iki gün daha sonra kanda ölçülecek seviyeye erişir. çabucak hemen adet gecikmesi olmadan β-HCG ye bakarak gebelik tanısı konulabilir. Fakat bu türlü teşhis almış gebeliklerin % 30-65 i implantasyonunu devam ettiremez ve kaybedilir. Buna subklinik abortus , mensturyel düşük yahut biokimyasal gebelik denir.

İmplantasyonun devam ettiği olgularda bundan daha sonra başarılı bir gebelik sürecek ise β-HCG her iki günde pahası 2 katına çıkacak biçimde salgılanır. Bu artış 10. Haftaya kadar bu biçimde devam eder. bu vakitte β-HCG deki artışlar 2 gün ortalarla ölçüldüğünde %66 dan az artış gösterirse gebelik dikkatle takip edilmelidir. Bu tip gebeliklerde dış gebelik , abortus, trisomi 18 üzere anomaliler düşünülmelidir.
β-HCG artışı beklenenin fazlaca üstünde seyrederse akla komplet Moller yani fetal oluşumda gelişen tehlikeli hastalıklar gelmelidir.

β-HCG kanda 5ü üzerine çıktığı vakit gebelik var demektir. İdrar tetkiklerinde gebeliğin oluştuğunu göstermek için β-HCG nin 25 ü yi geçmesi gerekir. Kanda yapılan gebelik testleri idrarda yapılanlara oranla 5 kere daha hassastır.

β-HCG kanda 1500-2000ü ye ulaştığında gebelik kesesi, 6500ü ye ulaştığında fetal kalp atımları olan embriyo ultrasonda izlenebilir.

β-HCG kanda pozitifleşmeden gebeliğin oluştuğunu daha doğrusu zigotun oluştuğunu PAPP-C (EPF) ölçerek de anlamak mümkündür. Bu rutinde kullanılan bir test değildir.

Gebelik teşhisinde kullanılan bir öbür hormon ise progesterondur.

Ultrason yalnızca gebelik teşhisinde değil , gebeliğin takibinde ve beklenen doğum tarihinin hesaplanmasında kullanılır.
 
Üst