sagliksal
Aktif Üye
Resim yapmanın çocuklar için değerli bir irtibat kanalı olduğunu belirten Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Uzmanı Dr. Nesrin Köseoğlu, “Resimler çocuğun iç dünyasına açılan bir kapıdır. Çocuklar ruhsal yaşantılarını çizdikleri fotoğraflara yansıtır. Örneğin, aile ve arkadaş münasebetlerindeki karmaşık durumları fotoğraf yaparak tabir edebilirler. Uçak onlar için özgür olmayı, yüksek binalar hasretleri olduğunu, meskenden çıkan yollar ise rehberliğe muhtaçlıkları olabileceğini gösterebilir” dedi.
“Çocuk fotoğraflarını anlamak onları anlamak gibidir”
Uzm. Dr. Köseoğlu, “Çocuk fotoğraflarını anlamak onları anlamak üzeredir ve ruhsal olarak değerlendirmemizde de yardımcı olmaktadır. Küçük yaşta beyindeki düşünme süratiyle, lisandaki sürat birbirine eşit süratte değildir. Küçük çocukların beyni fazlaca süratlidir. Ama lisan gelişimi o kadar süratli olmayabilir ve bu durumda çocuğun kendisini söz etmede zorluklar yaşayabilmektedir. Tam da burada fotoğraf kendini tabir etmenin en uygun aracı olabilmektedir. Çocukların karaladıkları ve çizdikleri, bizim için hayli bedelli manalar söz eder” diye konuştu.
“Okul öncesi, fotoğraf eğitimi için en uygun periyotlardan biri”
Okul öncesi sanat eğitimi incelendiğinde fotoğrafın çocuğun algısal, bilişsel, duygusal gelişmenini güzel istikamette etkilediğinin gözlemlendiğini söyleyen Uzm. Dr. Köseoğlu, “bir daha bu devir yaş kümesindeki çocuklar, öğrenmeye meraklı olmaları sebebiyle fotoğraf eğitimi için en uygun devirlerden birindedir. Fotoğraf yapmak, çocuğun yalnızca duygusal ve bilişsel alanını geliştirmesinin haricinde el- göz uyumu ve ince motor hünerlerini de geliştirmektedir” açıklamasında bulundu.
“Resimle tanıştırırken bunlara dikkat edin”
Uzm. Dr. Köseoğlu, fotoğraf eğitimi öncesi dikkat edilmesi gereken ögeleri şöyleki sıraladı:
-“Çocuğun eline kalem vermedilk evvel biz karalama yapmalıyız örnek olmalıyız ki çocuk bunu taklit edebilsin.
-“Ufak kâğıtlarda sıkılabilirler, biraz büyük kâğıt daha düzgün olabilir.
-“Resim yaparken müdahale etmemeliyiz ki çocuk kendi iç dünyasını yansıtabilsin
-“Resimlerin manasını anlamada bir kaç soru kıymetli rol oynayabilmektedir.
-“Hatırladıkları bir anın fotoğrafını çizmelerini isteyebilirsiniz.
-Çizdikleri fotoğrafın nelerden bahsetmiş olduğuni sorabilirsiniz.”
“Yüksek binalar çiziyorsa hasret ortasında olabilir”
Resimlerin çocuğun omurundaki birfazlaca şeyi anlatabileceğine değinen Uzm. Dr. Köseoğlu, “Bir uçak çizmesi kuş üzere özgür olmayı, yüksek binalar hasretleri yahut gerginliği, konuttan çıkan yollar rehberliğe muhtaçlığını söz edebilir. Büyük çizilen fotoğraflar çocuktaki hiperaktif ya da dürtü denetimi zayıf olan çocuklar tarafınca çizilmekte iken, daha küçük fotoğraflar biraz daha utangaç, zayıf özgüven duyusu olan çocuklar tarafınca çizilmektedir. Büyük gözler çizmek kendisiyle ilgilenilmesini isteyen çocukları tabir edebilmektedir. bir daha fotoğraflarda çizilen baş resmi, otoriteyi temsil edebilmektedir. Çocuklar otoriter olan kişinin başını daha büyük çizebilmektedirler. Mutsuz çocuklar, oturan bir çocuk ya da adam resmi çizebilirler. Bireyler içinde birtakım objelerin koyulması, irtibat eksikliğini gösterebilmektedir. Bireyler ortası irtibatı, anne baba ve kardeşler içindeki irtibatı de fotoğraflardan iddia edebiliriz. Kişiyi başkalarından ayrı yerde bırakma, o kişinin kısıtlandığını ya da kimi çocuklar tarafınca daha özgür olduğunu da söz edebilmektedir” sözlerini kullandı.
“Sevmediklerini sayfanın sonunda çizebilirler”
Çocuğun fotoğraf yaparken birtakım şahısları aile içerisinde göstermesi ya da tam aksisi göstermemesinin de bir manası olabileceğini tabir eden Uzm. Dr. Köseoğlu, “Sevmedikleri kişiyi sayfanın sonuna hakikat çizme ya da hiç çizmeme durumları olabilmektedir, mesela kardeş kıskançlığı olabilen durumları buna örnek verebiliriz. Kişiselleşme ve özgürleşme gereksinimi duyan çocuklar kendilerini sayfanın en soluna çizebilmektedirler. Tabi ki bunların hepsinin bir bütün halinde incelenmesi, uzman biri tarafınca kıymetlendirilmesi gerekmektedir ve fotoğraf yorumlanırken çocuğun gelişim evreleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Fotoğraf çizmek üretkenliktir, hayal dünyasını geliştirmek, bilişsel gelişinde artış, dikkat hünerlerinde artış, bir bahse farklı tahliller bulabilmeyi de geliştirmektedir” açıklamasında bulundu.
Resimde de gelişim evreleri var
Uzm. Dr. Köseoğlu, çocuklardaki fotoğraf gelişim evrelerini şöyle sıraladı:
1,5 yaş daha sonrası: Objeleri tanırlar ve kitaplardaki fotoğraflara ilgi duymaya başlarlar
2-4 yaş ortası periyot (karalama evresi): Karalama evresi olarak bilinir, çizgiler anlamsız olup, saat tarafında sağdan sola doğrudur, çocuk fotoğraflarındaki farklılıklar karalama evresinden daha sonra görülür.
3 yaş civarı: Çocuk insan fotoğraflarını yalnızca baş ve baş içerisinde iki göz ve ağız olarak çizmektedir. vakit içinde dikey çizgilerden yatay çizgilere ve daha sonra da eğrilere geçerler, sonrasındasında yuvarlak çizmeye başlarlar.
4 yaş civarı: Çocuklar kolları ve bacakları olan çöp adam çizebilirler. Kol ve bacakları başa bitişik biçimde, boyun olmadan çizilebilirler.
4-7 yaş ortası (şema öncesi dönem):
5 yaş civarı: Artık kol ve bacaklar gövdeye bitişik değildir, boyun da resme eklenmeye başlamıştır. İnsan figürü haricinde mesken, ağaç, böcek, kelebek, mesken de eklenmeye başlamıştır. Lakin birbirleriyle münasebetleri yoktur, yani konuttan büyük kelebek, böcek fotoğrafları olabilmektedir.
6 yaş civarı: İnsan figürü artık daha dolgun biçimde çizilmeye başlanmıştır. Aile figürleri çizmeye başlarlar, fotoğraflarda yer çizgisi vardır, gökyüzünü çizgiyle ayırabilirler. Saydam fotoğraf dediğimiz, mesela meskenin haricinden baktığımızda meskenin içerisinde eşyalar da görülecek biçimde çizerler.
7-9 yaş ortası (şematik dönem):
Görsel gerçeklik evresi de dediğimiz bu evrede uzaktaki objeler daha ufak, yakındaki fotoğraflar daha büyük çizilmeye başlanır. Objeler gerçek olana daha benzeri biçimde çizilmeye başlanır.
“Çocuk fotoğraflarını anlamak onları anlamak gibidir”
Uzm. Dr. Köseoğlu, “Çocuk fotoğraflarını anlamak onları anlamak üzeredir ve ruhsal olarak değerlendirmemizde de yardımcı olmaktadır. Küçük yaşta beyindeki düşünme süratiyle, lisandaki sürat birbirine eşit süratte değildir. Küçük çocukların beyni fazlaca süratlidir. Ama lisan gelişimi o kadar süratli olmayabilir ve bu durumda çocuğun kendisini söz etmede zorluklar yaşayabilmektedir. Tam da burada fotoğraf kendini tabir etmenin en uygun aracı olabilmektedir. Çocukların karaladıkları ve çizdikleri, bizim için hayli bedelli manalar söz eder” diye konuştu.
“Okul öncesi, fotoğraf eğitimi için en uygun periyotlardan biri”
Okul öncesi sanat eğitimi incelendiğinde fotoğrafın çocuğun algısal, bilişsel, duygusal gelişmenini güzel istikamette etkilediğinin gözlemlendiğini söyleyen Uzm. Dr. Köseoğlu, “bir daha bu devir yaş kümesindeki çocuklar, öğrenmeye meraklı olmaları sebebiyle fotoğraf eğitimi için en uygun devirlerden birindedir. Fotoğraf yapmak, çocuğun yalnızca duygusal ve bilişsel alanını geliştirmesinin haricinde el- göz uyumu ve ince motor hünerlerini de geliştirmektedir” açıklamasında bulundu.
“Resimle tanıştırırken bunlara dikkat edin”
Uzm. Dr. Köseoğlu, fotoğraf eğitimi öncesi dikkat edilmesi gereken ögeleri şöyleki sıraladı:
-“Çocuğun eline kalem vermedilk evvel biz karalama yapmalıyız örnek olmalıyız ki çocuk bunu taklit edebilsin.
-“Ufak kâğıtlarda sıkılabilirler, biraz büyük kâğıt daha düzgün olabilir.
-“Resim yaparken müdahale etmemeliyiz ki çocuk kendi iç dünyasını yansıtabilsin
-“Resimlerin manasını anlamada bir kaç soru kıymetli rol oynayabilmektedir.
-“Hatırladıkları bir anın fotoğrafını çizmelerini isteyebilirsiniz.
-Çizdikleri fotoğrafın nelerden bahsetmiş olduğuni sorabilirsiniz.”
“Yüksek binalar çiziyorsa hasret ortasında olabilir”
Resimlerin çocuğun omurundaki birfazlaca şeyi anlatabileceğine değinen Uzm. Dr. Köseoğlu, “Bir uçak çizmesi kuş üzere özgür olmayı, yüksek binalar hasretleri yahut gerginliği, konuttan çıkan yollar rehberliğe muhtaçlığını söz edebilir. Büyük çizilen fotoğraflar çocuktaki hiperaktif ya da dürtü denetimi zayıf olan çocuklar tarafınca çizilmekte iken, daha küçük fotoğraflar biraz daha utangaç, zayıf özgüven duyusu olan çocuklar tarafınca çizilmektedir. Büyük gözler çizmek kendisiyle ilgilenilmesini isteyen çocukları tabir edebilmektedir. bir daha fotoğraflarda çizilen baş resmi, otoriteyi temsil edebilmektedir. Çocuklar otoriter olan kişinin başını daha büyük çizebilmektedirler. Mutsuz çocuklar, oturan bir çocuk ya da adam resmi çizebilirler. Bireyler içinde birtakım objelerin koyulması, irtibat eksikliğini gösterebilmektedir. Bireyler ortası irtibatı, anne baba ve kardeşler içindeki irtibatı de fotoğraflardan iddia edebiliriz. Kişiyi başkalarından ayrı yerde bırakma, o kişinin kısıtlandığını ya da kimi çocuklar tarafınca daha özgür olduğunu da söz edebilmektedir” sözlerini kullandı.
“Sevmediklerini sayfanın sonunda çizebilirler”
Çocuğun fotoğraf yaparken birtakım şahısları aile içerisinde göstermesi ya da tam aksisi göstermemesinin de bir manası olabileceğini tabir eden Uzm. Dr. Köseoğlu, “Sevmedikleri kişiyi sayfanın sonuna hakikat çizme ya da hiç çizmeme durumları olabilmektedir, mesela kardeş kıskançlığı olabilen durumları buna örnek verebiliriz. Kişiselleşme ve özgürleşme gereksinimi duyan çocuklar kendilerini sayfanın en soluna çizebilmektedirler. Tabi ki bunların hepsinin bir bütün halinde incelenmesi, uzman biri tarafınca kıymetlendirilmesi gerekmektedir ve fotoğraf yorumlanırken çocuğun gelişim evreleri de göz önünde bulundurulmalıdır. Fotoğraf çizmek üretkenliktir, hayal dünyasını geliştirmek, bilişsel gelişinde artış, dikkat hünerlerinde artış, bir bahse farklı tahliller bulabilmeyi de geliştirmektedir” açıklamasında bulundu.
Resimde de gelişim evreleri var
Uzm. Dr. Köseoğlu, çocuklardaki fotoğraf gelişim evrelerini şöyle sıraladı:
1,5 yaş daha sonrası: Objeleri tanırlar ve kitaplardaki fotoğraflara ilgi duymaya başlarlar
2-4 yaş ortası periyot (karalama evresi): Karalama evresi olarak bilinir, çizgiler anlamsız olup, saat tarafında sağdan sola doğrudur, çocuk fotoğraflarındaki farklılıklar karalama evresinden daha sonra görülür.
3 yaş civarı: Çocuk insan fotoğraflarını yalnızca baş ve baş içerisinde iki göz ve ağız olarak çizmektedir. vakit içinde dikey çizgilerden yatay çizgilere ve daha sonra da eğrilere geçerler, sonrasındasında yuvarlak çizmeye başlarlar.
4 yaş civarı: Çocuklar kolları ve bacakları olan çöp adam çizebilirler. Kol ve bacakları başa bitişik biçimde, boyun olmadan çizilebilirler.
4-7 yaş ortası (şema öncesi dönem):
5 yaş civarı: Artık kol ve bacaklar gövdeye bitişik değildir, boyun da resme eklenmeye başlamıştır. İnsan figürü haricinde mesken, ağaç, böcek, kelebek, mesken de eklenmeye başlamıştır. Lakin birbirleriyle münasebetleri yoktur, yani konuttan büyük kelebek, böcek fotoğrafları olabilmektedir.
6 yaş civarı: İnsan figürü artık daha dolgun biçimde çizilmeye başlanmıştır. Aile figürleri çizmeye başlarlar, fotoğraflarda yer çizgisi vardır, gökyüzünü çizgiyle ayırabilirler. Saydam fotoğraf dediğimiz, mesela meskenin haricinden baktığımızda meskenin içerisinde eşyalar da görülecek biçimde çizerler.
7-9 yaş ortası (şematik dönem):
Görsel gerçeklik evresi de dediğimiz bu evrede uzaktaki objeler daha ufak, yakındaki fotoğraflar daha büyük çizilmeye başlanır. Objeler gerçek olana daha benzeri biçimde çizilmeye başlanır.