Namik
Üye
ROMA – İtalya’da 2013’ten bu yana şikayet Yeşil BarışSilahlanmaya %132 daha fazla harcama yapıldı. Politika – tarafından bildirilen bir makalede okuduk RemoKontrolEnnio Remondino’nun koordine ettiği açık blog, son on yılda olup bitenleri bize bu kadar açık ve net bir şekilde anlatmadığı için dikkati dağılmış olmalı, hem de sadece sağdan değil.
İki basit basit hesap. Savunmaya yapılan bir milyar yatırım 3 bin yeni istihdam, 14 bini eğitime, 10 bini ise çevreye iş yaratıyor. Askeri harcamaların “Ekonomik büyümenin motoru” olduğu iddiası, hem sağ hem de sol hükümetlerin slogan gibi tekrarladığı bir yalan gibi görünüyor. “Makalede okuduğumuz gibi rakamlara dayanmayan bir yalan. Luca Liverani’nin belirttiği gibi, etik ve jeopolitik kaygıların ötesinde dağlar kadar yurttaşın kaynağını tüketen silahlanma yarışı” Gelecek – GSYİH ve istihdamda eğitim, sağlık ve çevre korumaya yatırım yaparak elde edilebilecek artışlardan çok daha düşük artışlar sağlar”. Kısacası silaha harcamak hiç de iyi bir şey değil. Hayati önem taşıyan ekonomik sektörlerden alınan kaynakların miktarından bahsetmiyorum bile.
Rapor Avrupa’yı silahlandırmak. Rapor tüm bunları rakamlarla ve karşılaştırmalarla ortaya koyuyor ‘Avrupa’yı silahlandırıyoruz’ O Gelecek tahmin ediyor. Rapor, İtalyan akademisyenlere üç ofis tarafından sipariş edildi. Yeşil Barış projenin ‘Barış için iklim’Avrupa Birliği’nin NATO ülkelerindeki askeri harcamaların etkisini analiz eden. Almanya, İspanya ve İtalya’ya ‘odaklanma’ – özellikle dikkat – ile. Önyargılı ve taraflı kaynak mı? Belki, ama İtalyan Piskoposlar Konferansı’nın gazetesinden bahsediyoruz.
Silah pahasına Avrupa-NATO’nun on yılı. Son on yılda, AB’nin NATO ülkelerindeki askeri harcamalar neredeyse %50 arttı; 2014’teki 145 milyar avrodan 2023’teki bütçe tahmini 215 milyar avroya çıktı: Portekiz’in yıllık GSYİH’sından daha fazla. Ukrayna’daki savaşla birlikte 2023 yılı askeri harcamalarının 2022 yılına göre neredeyse %10 oranında artması bekleniyor. AB NATO ülkeleri GSYİH’larının %1,8’ini silahlı kuvvetlere harcıyor, bu da ABD ve NATO’nun %2’lik hedefinin hemen altında.
Almanya, İspanya, İtalya ve NATO-ABD. On yıl içinde Almanya askeri harcamalarını %42, İtalya %30, İspanya ise %50 artırdı. Daima silah edinimi için. 2023’te AB NATO ülkelerindeki silah harcamaları 64,6 milyar avroya ulaştı (on yılda +%270). Almanya harcamaları üç katına çıkararak 13 milyara ulaştı. İtalya 5.9, İspanya 4.3.
Silah ithalatı üç katına çıktı. AB’nin silah ithalatı (Stockholm’deki Sipri enstitüsünden alınan veriler) 2018 ile 2022 arasında üç katına çıktı. Bu silahların yarısı ABD’den geliyor. Avrupa Birliği kendisini çok zorlu militarizasyon programlarına başlattı. 2021-2027 döneminde yeni silahların araştırılması ve üretimi için 7,9 milyar dolarlık Avrupa Savunma Fonu, aynı dönemde AB dışına askeri yardım için 12 milyar dolarlık askeri yardımla Avrupa Barış Fonu – tam olarak buna denir.
Ekonomik durgunluk var ama silahlar 8 kat artıyor. AB NATO ülkelerinin 2013 ile 2023 yılları arasında GSYH’si %12 (yılda yaklaşık %1) ve istihdam %9 oranında artarken, askeri harcamalar %46 oranında, yani milli gelirin dört katı arttı. Silahlar, %168 daha fazla. Özellikle silah alımları %168 oranında, yani sekiz kat arttı. Almanya, İtalya ve İspanya’da silahlar, yeni üretim kapasitelerine, teknolojilere ve altyapılara ayrılan kaynakların giderek artan bir kısmını tüketiyor. Kamu maliyesinin zorlaştığı bir ortamda, askeri harcamalardaki artışın diğer harcama kalemleri pahasına gerçekleşmesi kaçınılmazdır.
Daha fazla silah, daha az başka şey. İtalya’da 2013 ile 2023 yılları arasında silahlara yapılan harcamalardaki artış (+%132) aynı zamanda okulların (+%3), hastanelerin (+%33) veya su arıtma tesislerinin (yüzde 6 düşüş) inşaatı için yapılan sermaye harcamalarını da aşıyor. %). DSÖ, 2021 yılında Avrupa’da iklim değişikliği ve kirlilik mağdurlarının sayısının 1,4 milyon kişi olduğunu tahmin ediyor.
İtalya; iade edilemez ithalat ihracat. Avvenire, “Büyük meblağlar silahlara aktarılıyor ve diğer sektörlere yatırım yapıldığında kesinlikle daha düşük ekonomik getiri sağlanıyor” diye yazıyor Avvenire. Ayrıca silah ithalatının (İtalya için yaklaşık %59) diğer sektörlerdeki ithalattan (%1’den az) çok daha yüksek olması nedeniyle.
Paraya karşılık ekonomik hesaplar. İtalya’da silah setlerinin satın alınmasına 1.000 milyon avro harcanarak iç üretimde yalnızca 741 milyon avroluk artış sağlandı. Diğer kamu sektörlerine yapılan yatırımın aynısı neredeyse iki kat çarpan etkisine sahip; çevre korumada 1.900 milyon, sağlıkta 1.562 ve eğitimde 1.254 üretim artışı söz konusu.
İstihdam ve silahlanma. İstihdam açığı daha da büyük: Savunma sektöründeki 1.000 milyon kişi 3 bin yeni iş yaratırsa, eğitimde neredeyse 14 bin, sağlık sektöründe 12 binden fazla ve çevre korumada neredeyse 10 bin yeni iş yaratılacak. Yaklaşık dört katı kadar. Şüphesiz kötü bir yatırım.
İki basit basit hesap. Savunmaya yapılan bir milyar yatırım 3 bin yeni istihdam, 14 bini eğitime, 10 bini ise çevreye iş yaratıyor. Askeri harcamaların “Ekonomik büyümenin motoru” olduğu iddiası, hem sağ hem de sol hükümetlerin slogan gibi tekrarladığı bir yalan gibi görünüyor. “Makalede okuduğumuz gibi rakamlara dayanmayan bir yalan. Luca Liverani’nin belirttiği gibi, etik ve jeopolitik kaygıların ötesinde dağlar kadar yurttaşın kaynağını tüketen silahlanma yarışı” Gelecek – GSYİH ve istihdamda eğitim, sağlık ve çevre korumaya yatırım yaparak elde edilebilecek artışlardan çok daha düşük artışlar sağlar”. Kısacası silaha harcamak hiç de iyi bir şey değil. Hayati önem taşıyan ekonomik sektörlerden alınan kaynakların miktarından bahsetmiyorum bile.
Rapor Avrupa’yı silahlandırmak. Rapor tüm bunları rakamlarla ve karşılaştırmalarla ortaya koyuyor ‘Avrupa’yı silahlandırıyoruz’ O Gelecek tahmin ediyor. Rapor, İtalyan akademisyenlere üç ofis tarafından sipariş edildi. Yeşil Barış projenin ‘Barış için iklim’Avrupa Birliği’nin NATO ülkelerindeki askeri harcamaların etkisini analiz eden. Almanya, İspanya ve İtalya’ya ‘odaklanma’ – özellikle dikkat – ile. Önyargılı ve taraflı kaynak mı? Belki, ama İtalyan Piskoposlar Konferansı’nın gazetesinden bahsediyoruz.
Silah pahasına Avrupa-NATO’nun on yılı. Son on yılda, AB’nin NATO ülkelerindeki askeri harcamalar neredeyse %50 arttı; 2014’teki 145 milyar avrodan 2023’teki bütçe tahmini 215 milyar avroya çıktı: Portekiz’in yıllık GSYİH’sından daha fazla. Ukrayna’daki savaşla birlikte 2023 yılı askeri harcamalarının 2022 yılına göre neredeyse %10 oranında artması bekleniyor. AB NATO ülkeleri GSYİH’larının %1,8’ini silahlı kuvvetlere harcıyor, bu da ABD ve NATO’nun %2’lik hedefinin hemen altında.
Almanya, İspanya, İtalya ve NATO-ABD. On yıl içinde Almanya askeri harcamalarını %42, İtalya %30, İspanya ise %50 artırdı. Daima silah edinimi için. 2023’te AB NATO ülkelerindeki silah harcamaları 64,6 milyar avroya ulaştı (on yılda +%270). Almanya harcamaları üç katına çıkararak 13 milyara ulaştı. İtalya 5.9, İspanya 4.3.
Silah ithalatı üç katına çıktı. AB’nin silah ithalatı (Stockholm’deki Sipri enstitüsünden alınan veriler) 2018 ile 2022 arasında üç katına çıktı. Bu silahların yarısı ABD’den geliyor. Avrupa Birliği kendisini çok zorlu militarizasyon programlarına başlattı. 2021-2027 döneminde yeni silahların araştırılması ve üretimi için 7,9 milyar dolarlık Avrupa Savunma Fonu, aynı dönemde AB dışına askeri yardım için 12 milyar dolarlık askeri yardımla Avrupa Barış Fonu – tam olarak buna denir.
Ekonomik durgunluk var ama silahlar 8 kat artıyor. AB NATO ülkelerinin 2013 ile 2023 yılları arasında GSYH’si %12 (yılda yaklaşık %1) ve istihdam %9 oranında artarken, askeri harcamalar %46 oranında, yani milli gelirin dört katı arttı. Silahlar, %168 daha fazla. Özellikle silah alımları %168 oranında, yani sekiz kat arttı. Almanya, İtalya ve İspanya’da silahlar, yeni üretim kapasitelerine, teknolojilere ve altyapılara ayrılan kaynakların giderek artan bir kısmını tüketiyor. Kamu maliyesinin zorlaştığı bir ortamda, askeri harcamalardaki artışın diğer harcama kalemleri pahasına gerçekleşmesi kaçınılmazdır.
Daha fazla silah, daha az başka şey. İtalya’da 2013 ile 2023 yılları arasında silahlara yapılan harcamalardaki artış (+%132) aynı zamanda okulların (+%3), hastanelerin (+%33) veya su arıtma tesislerinin (yüzde 6 düşüş) inşaatı için yapılan sermaye harcamalarını da aşıyor. %). DSÖ, 2021 yılında Avrupa’da iklim değişikliği ve kirlilik mağdurlarının sayısının 1,4 milyon kişi olduğunu tahmin ediyor.
İtalya; iade edilemez ithalat ihracat. Avvenire, “Büyük meblağlar silahlara aktarılıyor ve diğer sektörlere yatırım yapıldığında kesinlikle daha düşük ekonomik getiri sağlanıyor” diye yazıyor Avvenire. Ayrıca silah ithalatının (İtalya için yaklaşık %59) diğer sektörlerdeki ithalattan (%1’den az) çok daha yüksek olması nedeniyle.
Paraya karşılık ekonomik hesaplar. İtalya’da silah setlerinin satın alınmasına 1.000 milyon avro harcanarak iç üretimde yalnızca 741 milyon avroluk artış sağlandı. Diğer kamu sektörlerine yapılan yatırımın aynısı neredeyse iki kat çarpan etkisine sahip; çevre korumada 1.900 milyon, sağlıkta 1.562 ve eğitimde 1.254 üretim artışı söz konusu.
İstihdam ve silahlanma. İstihdam açığı daha da büyük: Savunma sektöründeki 1.000 milyon kişi 3 bin yeni iş yaratırsa, eğitimde neredeyse 14 bin, sağlık sektöründe 12 binden fazla ve çevre korumada neredeyse 10 bin yeni iş yaratılacak. Yaklaşık dört katı kadar. Şüphesiz kötü bir yatırım.